13 2 2009

Kijk, dat schiet lekker op! Vandaag heb ik de stoelen en zijpanelen opgehaald van Schiphol. Het is het "Aviator Package" van Classic Aero Designs. Hoewel ik laat thuis was, kon ik het niet laten om de spulletjes even in de kist te zetten. Wow!

15 2 2009 3 uur

Vandaag de stoelen op hun plek gemonteerd. Ze moeten er weliswaar gelijk weer uit, maar op deze manier kunnen we zien wat er van het frame gespoten moet worden en wat er achter de panelen komt. O ja, wat zien we daar? Inderdaad, stoelverwarming... het wordt afzien in zo'n RV.

17 2 2009 5 uur

Spuitsessie. De interieurdelen worden hamerslag zwart. Dat is erg slijtvast, maskeert kleine ongerechtigheden, en het is later makkelijk bij te werken. Nadeel: het droogt erg traag bij deze temperaturen. En de F704K covers gepopt.

18 2 2009 3 uur

Een aantal interieurdelen teruggezet om te kijken welke gedeeltes er moeten worden gespoten; daarna alvast wat afgelpakt (gaat wel even duren) en de pitchservo van de autopilot gezekerd met safetywire.

21 2 2009 4 uur

Alleen maar afgeplakt, alleen maar kleine randjes, wat een karwei...

25 2 2009 4 uur

Binnenkant gespoten; de achterste topskin zit er nog niet op om het geheel wat beter bereikbaar te maken.

26 2 2009

1 3 2009 1 uur

Even de stoelen en panelen losjes teruggeplaatst om te kijken of alles gedekt is. Een paar puntjes moeten later nog worden bijgewerkt. Daarna weer verder met de canopy.

8 3 2009 3 uur

Gisteren een leuke RV meeting gehad. Zo zie je ook eens de gezichten achter de namen die je wel vaker voorbij hoort komen. Vandaag wel moeten werken, maar vantevoren kon ik nog een paar uurtjes besteden aan wat kleine puntjes. Onder andere wat klinknagels gezet in de channel achter de rollbar, en de grendel van de canopy lock. Overigens moet de hele rand achter de stang voor de vergrendeling gespoten worden. Als de bekleding er voor zit is er nog een gedeelte van de grijze primer zichtbaar. Klusje voor later.

9 3 2009 5 uur

De canopy staat ons al een aantal weken dreigend aan te staren. Diep ademgehaald, de kachel een uurtje op 25º gezet en de pneumatische slijptol erin! De achterkant moet weliswaar rond worden, maar we hebben als test de achterste persrand eraf gezaagd.

10 3 2009 5 uur

De voorste rand moet als eerste zo gemaakt worden dat 'ie goed op de skin aansluit. Kwestie van trial and error. Het slijptolletje is niet bepaald erg snel dus twee keer een randje eraf, die randen mooi glad maken zodat er geen scheurtjes kunnen ontstaan, en je bent alweer een paar uurtjes verder. Ook nog de pedalen teruggezet, maar nu in de voorste stand. Eén van de remleidingen blijkt in deze stand te kort te zijn, dus dat moet eventjes aangepast worden.

11 3 2009 2 uur

Met de achterste skin op z'n plaats geclecoëd, is te zien hoe ver de canopy globaal ingekort moet worden. Inderdaad, één zaagsnede, gladmaken e.d. en de tijd was weer om.

15 3 2009 7 uur

Zijkanten van bubble afgezaagd en de voorste rivets in de canopyframe gezet. Ondertussen een scheur in een las ontdekt...vreemd. Zal Van's mailen wat te doen.

16 3 2009 4 uur

Laatste klinknagels van de canonpy gezet, en daarna wederom de bubble erop om te kijken of er bij nog meer af moet: en jawel: bij de zgn 'oren' en aan de achterkant moet er nog wat weg. Dat is ook beter te zien met de achterste skin in positie.

19 3 2009

De tekening is erg verwarrend met betrekking tot de maten van de canopyvergrendeling. Zoals vele anderen heb ook ik de fout gemaakt de maten te interpreteren als buitenmaten, terwijl de hart-op-hart maten gegeven zijn. Tsja, vervangen dus. Bij deze. Ook het scheurtje in het canopyframe laten lassen bij het bedrijf van Hans van de Bersselaar, een collegavlieger van de vliegclub. Gezien de schaal van dat bedrijf een beetje genant, en de lasser keek me dan ook een beetje ongeloofwaardig aan dat dit het enige was dat hij moest doen. Het kostte hem minder dan één minuut. Maar dit geeft me wel een veel geruster gevoel.

23 3 2009 3 uur

Ilse heeft de sideskirts van de canopy op maat gemaakt, en ik heb de gasveren gemonteerd.

24 3 2009 3 uur

Handle voor de kap gemaakt, en een beetje geëxperimenteerd met de 'latch fingers', oftewel de haken achteraan de kap, voor de vergrendeling.

25 3 2009 3 uur

En weer verder met de canopy.... geprobeerd een lijntje te trekken waar binnenkort 'the big cut' gaat komen. Maar op de een of andere manier zit de canopy iets te ver naar voren. De skins lijken mekaar bijna te raken, en dat betekent dat de kap niet vlekkeloos open kan. Moet dus aangepast worden. Ook komt de kap nu iets naar boven. De satéprikkers zijn 1/8" dik, en dat is precies de afstand die het acryl moet hebben t.o.v. het aluminium. De sikaflex moet die ruimte minimaal hebben omdat acryl en aluminium op een verschillende manier uitzetten. Overigens, de schilderstape dient om de beschermfolie bij mekaar te houden, het is niet bedoeld om de scheuren te maskeren...

28 3 2009 2 uur

Neuswiel in elkaar gezet. Gisteren kwam collega Henk van Gangelen (die een prachtige Lancair aan het bouwen is) eten/adviezen geven, en hij had voor die gelegenheid gelijk maar wat epoxy-spulletjes meegenomen. De tips van het stabilo en de horizontal stabilizer moeten voorzien worden van een laagje epoxy.

7 4 2009 12 uur

Het positioneren van de canopy houdt ons behoorlijk bezig de laatste dagen. Iedere keer als we een stapje verder komen heeft dat invloed op de kier tussen de canopy en de forward skin. Nadat we de gasdrukveren gemonteerd hadden bleek dat die kier vrijwel verdwenen was. Maar geen kier betekent ook geen ruimte om open te gaan. Het blijkt dat de gasdrukveer een flinke kracht uitoefent en zodoende de kier minimaliseert. Heb ik opgelost met een afstandhouder (een simple boutje) tussen het canopyframe en het subpanel. Maar voorlopig is het een langdurige kwestie van passen en aanpassen voordat we aan de grote klus kunnen beginnen: "The Big Cut".

8 4 2009 4 uur

Vooruitgang! De canopy lijkt te passen!

9 4 2009 2 uur

Op de een of andere manier was de lak op de rollbar aan het loslaten. Het probleem was de hechting van de primer op het aluminium. Waarschijnlijk heb ik de onderdelen destijds niet goed schoongemaakt met MEK en siliconenverwijderaar. Om problemen in de toekomst te voorkomen heb ik alle lak maar van de rolbeugel verwijderd. Verder de canopy gespoten. De gedeeltes waar Sikaflex komt te zitten blijft uiteraard blank.

13 4 2009 12 uur

Diep ademgehaald en "The Big Cut" gemaakt. Klein foutje maken en het worden "Big Dollars". Maar het ziet er prima uit. Verder het service bulletin uitgevoerd aan de pitchservo van Trutrak. Eén klein schroefje moest vervangen worden. Het enige verschil is een druppeltje Loctite.

15 4 2009 3 uur

Na montage van de gasdrukveren wordt de canopy behoorlijk naar voren geduwd. Op zich een goede zaak, maar daardoor ontstaat er wel een kier bij de rollbar. Daarom maar besloten om de canopy sideskins C603 opnieuw te maken. Daarnaast ook de rear canopy zo glad mogelijk gemaakt.

16 4 2009 3 uur

Voorrand van het glareshield (zeg maar dashboard) gemaakt van balsahout. Als het goed is komt daarover een laagje leer. Daarna de sideskins pasgemaakt en de canopy teruggeplaatst om de kier te controleren. Het valt mee, maar er moet nog wel wat gevijld en geschuurd worden.

18 4 2009 3 uur

Geëxperimenteerd met epoxy... niet de grootste hobby van RV-bouwers. Maar tot nu toe viel het mee, ik heb de verstevigingsstrips in de horizontal-tips gelijmd. En de aileron pushrods vervangen; het is al even geleden, maar ik was ontevreden over de kwaliteit van de klinknagels. Daarna op zoek gegaan naar een stukje leer voor het glareshield. De verkoper in de leerwinkel was diep beledigd toen ik naar een reststukje vroeg... van 1.10 bij 35 cm.... "Daar gaat een hele huid in!"

19 4 2009 5 uur

Eerst de verstevigingsstrips van de canopy geklonken. Daarna een balsahouten rand gemaakt en op de voorrand van de canopy gelijmd. Dat maakt de rand wat minder scherp en ziet er beter afgewerkt uit.

23 4 2009 2 uur

Het balsahout van het glareshield voor de stevigheid van een laagje glas voorzien, en daarna de horizontal tips met wat epoxy ertussen aan de horizontal stabilizer gepopt.

25 4 2009 3 uur

Epoxy.....

6 5 2009 2 uurtjes

Even een weekje gezweet in Marrakech maar nu weer de koude hangaar in. Om me vervolgens weer te verbazen over de matige kwaliteit van de epoxy spulletjes die Van's levert. Zo goed als het aluminium past, zo bewerkelijk en ongelijk is het kunststof. We zijn nu echt terecht gekomen in de fase van plakken en schuren.

8 5 2009 2 uur

Epoxy

9 5 2009

Heeft hier eigenlijk niets mee te maken, maar was wel zeer aangenaam: in het kader van een 'dagvluggertje' zouden een aantal kistjes van de vliegclub naar Trier gaan. Ik had het voorrecht om met Marco en Jos mee te gaan. Helaas bleek het weer niet toe te laten om via de Eiffel te vliegen, maar de voorgestelde uitwijk Ameland is ook altijd leuk. Alleen is een Piper Malibu Mirage met turboprop een beetje snel voor die grasbaan, dus daar had Marco niet zo'n zin in. Ander doel dan: VFR naar Stadtlohn, IFR naar Antwerpen en weer VFR terug richting Seppe. Leuk om eens een IFR procedure mee te maken, zeker in zo'n prachtig toestel.

10 5 2009 2 uur

Epoxy...

11 5 2009 2 uur

Epoxy...

12 5 2009 2 uur

Epoxy en glareshield

13 5 2009 2 uur

Geschuurd.

14 5 2009 3 uur

Epoxy, Ilse kan er geen genoeg van krijgen! Ze heeft het plan opgevat alle klinknagels te gaan plamuren. Ben benieuwd of het de extra tijd en moeite waard is, maar voorlopig ben ik een tikje sceptisch. Ook heb ik de rollbar opnieuw gespoten, de vorige laag zat er niet goed op.

19 5 2009 2 uur

Eerst alles maar weer eens grondig geschuurd. Daarna een laagje primer gespoten.

21 5 2009 3 uur

Nu de primer droog en met een rechte lat geschuurd is, kan je goed zien welke plekjes nog een laagje epoxy nodig hebben. Daarna de glareshield op de canopyskin gelijmd. Het lijkt een beetje voorbarig, maar als het plexiglas op de canopy is gelijmd, kan je er aan de voorkant nauwelijks meer bij.

Schuren, schuren, schuren en weer opvullen met epoxy.

26 5 2009 3 uur

Plakken, plakken, plakken. En ook de onderkant van het glareshield (dat zwarte stuk leer) aangebracht zodat er nu werkelijk geen reden meer te verzinnen valt om de canopy niet te gaan Sikaflexen...

27 5 2009 3 uur

De vernieuwde aileron pushrods gemonteerd. Ze moeten in elkaar gezet worden door middel van zeer lange klinknagels (-12) en de eerste versie was klalitatief niet naar tevredenheid. En Ilse? Plakken, plakken, plakken.

28 5 2009 3 uur

De vleugeltips worden door middel van een strip met platenuts aan de vleugels bevestigd. Bij de proefpassing blijkt dat de tip bijna een centimeter te lang is... De enige oplossing is: de zaag erin en korter maken. Daarna weer vastlamineren met epoxy en glasvezel.

30 5 2009 4 uur

Trutrak heeft een service bulletin uitgebracht, met daarin de opdracht alle sevo's van de autopilots te voorzien van een nieuw schroefje. Ze waren vergeten er thread-locker op te smeren. Heeft ze een hoop geld gekost.

Her en der wat platenuts aangebracht voor de empennage-fairing. Het is in de manual nergens te vinden, maar het kan geen kwaad als ze er alvast in zitten. Ilse is nog steeds aan het opvullen/schuren/opvullen/schuren/opvullen/schuren/opvullen/schuren/opvullen/schuren/opvullen/schuren.

11 6 2009 4 uur

Ilse heeft vandaag weer haar best gedaan op.... lijkt me duidelijk. Ik heb ook een stel platenuts gemonteerd aan de het achterste bulkhead, en met behulp van de haakse boor gaten getapt in de longerons. Dit alles om er later de fairing op te kunnen schroeven.
Ook kregen we bericht van de douane dat de vergunning voor het (import-heffingvrij) importeren van de vliegtuigonderdelen met nog eens drie jaar wordt verlengd. Scheelt toch weer 2,7%. Je zou het bijna niet meer verwachten van zo'n ambtelijke instelling, maar in de regio zuid is de doaune bijzonder vriendelijk, correct en behulpzaam.

RV-bouwers kunnen worden ingedeeld in twee groepen: zij die géén gescheurde canopy hebben en zij die wel een gescheurde canopy hebben. Sinds gisteren behoren wij tot de laatste club... Hoe en waarom zijn me nog me niet helemaal duidelijk, ik was er zelf niet bij. Maar de plaats van de scheuren geeft wel aan dat het met de spanning tijdens het passen gebeurt is; aan beide zijden tussen de zgn 'oren'. Het zal waarschijnlijk met de temperatuur te maken hebben, de kachel stond uit. Een nieuwe canopy is het allerlaatste alternatief, dat kost $1100, ex btw plus verzendkosten in een enorme doos. Zal dus minimaal een duizendje of twee gaan kosten. Een klein gelukje: vooralsnog vallen de scheurtjes onder de nog aan te brengen Sikaflex. Maar er moet wel wat aan gedaan worden. Het plan is nu om stopgaatjes te boren en dan de scheurtjes te vullen met Acrifix. Dat schijnt waterdun te zijn en in de scheurtjes te trekken. Hopelijk is dat afdoende. Daarna bij iedere bewerking de hangaar opstoken tot een graad of 28. Morgen dus op jacht naar de juiste lijm.

22, 24 en 25 juni 2009 10 uur

Zo, dat was me het weekje wel. Na uitvoerig overleg met mijn broer (die scheikundige is) heb ik besloten de scheurtjes te 'behandelen' met chloroform, en niet met de acrifix lijm. De reden: chloroform is viscozer dan de lijm (0,5 tegen 0,8 mPa s) en zou theoretisch beter in de haarscheurtjes moeten dringen. En we hebben gepoogd de scheurtjes te stoppen door gaatjes aan het einde te boren. De scheurtjes zitten precies op de plek waar in de skin de zgn oren zitten; dat blijkt dus overmatig veel spanningen te veroorzaken. Zoals wel meer bouwers gedaan hebben, heb ik daarom ook de oren voor een groter deel verwijderd.

28 6 2009 10 uur

Grote plak-dag! Voordeel was dat de temperatuur zo rond de 28 graden was. Kap aangebracht, en alle maten overgenomen. Waar geen primer komt, moet electrotape geplakt worden; maar dat betekende wel dat Ilse er op een enigszins onconventionele manier in moest klimmen. Bedenking achteraf: goedkope tape werkt niet fijn, het laat zelfs al na twee uurtjes lijmresten achter. En dat is op sommige plekken ongewenst en m oeilijk te verwijderen. Het geheel sluit wel mooi aan, er is geen noodzaak om heel veel spanbanden en dergelijke aan te brengen.

29 6 2009 2 uur

Afstandhoudertjes verwijderd en de overgeblevengaatjes gevuld. De kit is al sterk genoeg om de kap te openen. Daarna kan ook de achterste rand afgewerkt worden.

De afgelopen dagen de sideskins geklonken (dat wil zeggen, geperst),kleine dingetjes bijgewerkt en aan de vergrendeling van de canopy gewerkt.

Passing van de rear canopy gecontroleerd. De kier tussen de front- en rear canopy is een heel klein beetje wigvormig, dus er moet een klein randje van het plexiglass worden verwijderd. Sommigen doen dit gewoon met een bandschuurmachine, maar gezien onze ervaringen met plexiglas doet Ilse dit liever ouderwets met een vijl. Ach, het werkt, dus waarom ook niet.

Achterste windscreen afgewerkt en gepast.

Beginnetje gemaakt met het klinken van de achterste skins, Ilse in de tailcone liggend en ik met de klinkhamer buiten. Op een gegeven moment stelde ik voor om maar eens te wisselen, het ligt bepaald niet comfortabel. Na twee kromme klinknagels maar weer snel gewisseld. Blijkbaar hebben we allebei onze vaardigheden doorontwikkeld en de mijne is zeker niet met de bucking bar.

15 7 2009 2 uur

Vol goede moed verder gegaan met klinken, maar helaas: na twintig minuten begaf de klinkhamer het... levenslange garantie, dat wel. Maar de leverancier zit in Amerika. Het ziet er dus naar uit dat we vóór Oshkosh niet veel meer kunnen klinken.

Dat is lang geleden! Na een inspirerend Oshkosh-avontuur en verplicht uitrusten in Kroatie weer de draad opgepakt. Na een mailtje naar Isham lag er al na vijf dagen een nieuwe klinkhamer voor de deur. Daar kunnen ze in Nederland wat van leren. Na een grondige inventarisatie van alle spulletjes die we uit Amerika hebben meegenomen is Ilse weer in de fuselage gekropen en hebben we ook nog wat kunnen klinken.

Precies in het midden van de topskin zit één nageltje wat niet te bereiken valt met de bucking bar. Ook een popnagel is te lang. Dat gaat een dotje plamuur worden. Nadere bestudering van de tekening leert dat ik het hoekstripje onder de skin aan de verkeerde kant heb vastgemaakt. Dat was opzettelijk, en vond ik destijds behoorlijk slim van mezelf, want ik kon er veel beter bij. Nu blijkt waarom dat toch niet zo slim was. Ilse heeft weer een uurtje geschuurd. Ik snap niet waarom sommige bouwers zeggen dat het epoxyen van de tips veel gewicht kost. Vrijwel alles wordt naderhand er weer afgehaald.

De forward skin ligt ook op een oplossing te wachten. De tekening geeft twee sleuven aan voor de quick-release van de canopy. Maar dat is optional, alleen staat dat niet op de tekening zelf, en ik wil er eigenlijk van af. Oplossing 1: glasmatje erover met epoxy en alles gladschuren; optie 2: stukje alclad bestellen en de maten en gaten overnemen; optie 3: een F-771 skin nabestellen bij Van's. Hmmmm... optie 1 kost erg veel tijd en moeite, en het resultaat is niet gegarandeerd spiegelglad. Optie 2 is mogelijk bij Future Metals te Schelluinen, maar die vragen honderd eurietjes voor een ruw stukje plaat. En dan hebben ze me gematst met een 'overschotje'. Optie 3 kost bij Van's $26, maar de verzendkosten zullen wel astronomisch zijn. Voorlopig zal ik eens wat collega's vragen of zij binnenkort een pakket moeten laten komen, misschien kan dat plaatje dan meegestuurd worden.

Thuisgekomen van een perfect georganiseerde fly-in op Texel, hadden we zoveel inspiratie dat we toch nog eventjes moesten gaan bouwen. Eventjes schuren en plakken. O ja, een goede tip: als je wilt gaan kamperen, dient de tent bovenaan de inpaklijst te staan...

14 9 2009 4 uur

Vandaag heb ik de motorsteun op de firewall geboord. Het blijkt dat er een platenut voor de brandstofpomp in de weg zit. Aangezien we een injectiemotor in gaan bouwen, zit onze high pressure fuelpump op een andere plek, dus de beide platenuts kunnen we verwijderen. En raad eens waar Ilse mee bezig is geweest?

Kleine dingetjes gedaan, zoals het maken van een gat van 2" waar de aansluiting voor de kachel komt. Met circelcutter is daar geen doorkomen aan, maar gelukkig had ik ooit een knabbelschaar gekocht, en die had geen moeite met RVS. De vleugeltip is een halve centimeter te lang, dus ook daar was de zaag, en vervolgens wat epoxy nodig. Hopelijk kunnen we binnenkort de achterruit gaan lijmen, nu het nog niet te koud is.

19 9 2009 3 uur

De passing tussen de canopy en de rear topskin is nu nog te krap. Er moeten volgens plan twee schroeven in de (dunwandige) rollbar worden getapt, maar met mijn briljante moerenvasthou-uitvinding is de moer er aan de achterkant makkelijk op te krijgen. En uiteindelijk krijg je hierdoor een sterkere verbinding.

Geleidingsblokken voor de canopy gemaakt uit een stuk teflon.

Met veel moeite de teflon blokken op de rollbar geschroefd. De moer moet is vrijwel onbereikbaar binnen in de rollbar. Die gaan we er dus niet nog eens een keertje uit halen... Ook het idee van de hoedenplank schaamteloos gekopieerd van een andere bouwer. Van hieruit kunnen we de achterruit mooi in de lijmlaag onder spanning houden. Verder de achterste rib in de wingtip geklonken.

Grondplaat met nutplates gemaakt voor de comm antenne. Zo hoeft de stoel niet helemaal verwijderd te worden om de moertjes vast te houden.

28 9 2009 4 uur

Grondplaten voor comm- en transponder antennes aangebracht, maar de antennes zelf weer verwijderd omdat ze te kwetsbaar zijn. Daarna de resterende klinknagels in de romp gezet. De voorste drie zijn met de buckingbar niet bereikbaar, dus daar zitten nu AACQ 4-4 popnagels in.

Eindelijk weer eens een hele dag kunnen bouwen, en van de gelegenheid gebruik gemaakt om de achterruit er in te lijmen. Een doos handschoenen en vele meters papier verder is de klus geklaard.

Ilse lacht nu wel om de mooie achterruit, maar het blijkt dat de hamerslagverf die direct op de rollbar zit, niet houdt. Na nadere bestudering van het infoblad snap ik het ook wel: de verf houdt prima op staal, maar non-ferro metalen moeten eerst geprimed worden. Dat wordt kaalmaken, primen en poging DRIE om te spuiten. Gelukkig is de rest wel eerst geprimed.

Draad voor de taillight getrokken. Daarna de empennage fairing gepast; de notoir slechte pasvorm is ook hier van toepassing.

Tijdens het aanbrengen van de bedrading van de taillight ontdekte ik dat de zgn. 'rudder-bottom' te diep uitstak aan de onderkant. Blijkbaar hebben Ilse en ik van mekaar aangenomen dat de ander de maat gecontroleerd en aangepast had. Niet dus. Het geheel is al gepopt en voorzien van een glasvezel matje, maar dat zal er af moeten worden gesloopt en de rudder bottom moet vervangen worden. Een uurtje later blijkt het mee te vallen.
De amerikaanse term voor RV is voor Ilse ook van toepassing: we overwegen een slaapbankje in te bouwen...

Position sensor voor de flap gemonteerd. Ilse heeft aan de wingtip gewerkt: er moet een stukje af worden gezaagd om alles mooi in één lijn te brengen.

Beugel voor de parkeerrem gefabriceerd en aan de firewall geklonken. Vervolgends een hoekstrip gemaakt en vastgezet waar de kabel voor de rem aan kan worden gemonteerd. En het werd ook tijd de beugel voor de pedalen vast te maken aan de firewall. Iles is druk bezig geweest met het gladmaken van het rudder. Sommige delen zijn gedaan met epoxy en microballoons, andere delen met Superfill. Dat laatste is absoluut een ontdekking, perfect om te verwerken.

22 10 2009 1 uur

Pakje van Van's uitgepakt (Fedex wordt altijd heel blij van ons). Op het eerste gezicht lijkt de kwalitieit van het epoxy beter dan de vorige rudderbottom, maar bij nadere inspectie blijkt er nu al een scheur in te zitten. Veroorzaakt doordat er weinig glasvezel en veel gelcoat in zit. Maar ja, we worden steeds handiger in het plakken.

Het is erg druk op het moment, maar toch nog even wat gedaan. Ik denk dat ik de hele kist nog eens over ga doen, de tweede keer doe je de dingen veel beter en sneller.

Rudderbottom met glasvezel en epoxy gelijmd. Het lijkt zo op de foto of de epoxy niet goed heeft gepakt, maar dat is gezichtsbedrog. Het zit er allemaal strak op, inclusief een nieuwe grondplaat voor de strobe.

3 en 5 11 2009 3 uur

De weinige tijd die we momenteel hebben, besteed aan het gladmaken van de nieuwe rudderbottom met Super Fil (dat blauwe spul) en het trekken van een aantal draden naar de staart. Gelukkig heb ik her en der trekdraden aangebracht, zodat het toevoegen van een aantal draden niet al teveel moeite kost.

9 11 2009 4 uur

Wat met de draadjes bezig geweest, tussen de stoelen een grounding block gemaakt. Ilse heeft blauwe vingers gekregen van de Super Fil. En Mattituck mailde zojuist dat ze de motor klaar hebben staan om verzonden te worden!!! Met deze dollarkoers van 1,50 is het moment helemaal niet verkeerd.

11 11 2009 4 uur

Ilse probeerde vandaag uit te vinden of we ook iets, nou ja, véél kortere vleugels kunnen gebruiken. Zo is de PH-OBO makkelijk trailerbaar. Haar bevindingen: het moet nèt lukken. Helaas moeten we dan de twee vleugeltanks missen, maar misschien kunnen we dat oplossen met een jerrycannetje tussen de stoelen. Ikzelf heb me met gewichtiger zaken bezig gehouden, het aanbrengen van wat spullen en het uitboren van de klinknagels daarvoor in de firewall.

15 11 2009 6 uur

In navolging van Erik Wildenbeest is Ilse begonnen met het aanbrengen van flox op de windscreen fairing. Als het geheel enigszins vlak is kunnnen er daarna glasmatjes aangebracht worden. Verder nog wat spullen geklonken op de firewall, zoals de brandstof doorvoer. Die zit overigens wel verbazend dicht bij de aansluiting voor het startrelais.

16 11 2009 3 uur

Stop gemaakt voor de canopy-release. Bovendien de kabel voor voor de verwarming een plaatsje gegeven in het dashboard.

19 11 2009 4 uur

De PH-OBO staat sinds vandaag op z'n eigen pootjes, maar wat is dat ding hoog zeg. Ik kon overal zo makkelijk bij... dat is verleden tijd. Misschien dat een soort stellinkje de oplossing is. Ook kan de canopy kan nu niet meer geheel open. Voorlopig is dit wel weer een nieuwe mijlpaal.